ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน


 

  • ความหมายของคำว่า ' ขมัง ๑ '

    ขมัง ๑   หมายถึง [ขะหฺมัง] น. พรานธนู. (ข. ขฺมาน่).

advertisement

 

คำที่ใกล้เคียงกัน

  • ขมัง ๒

    [ขะหฺมัง] (โบ) ว. แรง, แข็งขัน, เช่น สองอาจแข็งขมังขึ้น แบ่งให้กันเสมอ. (กําสรวล).

  • ขมับ

    [ขะหฺมับ] น. ส่วนที่อยู่หางคิ้วเหนือกระดูกแก้มทั้ง ๒ ข้าง.

  • ขมา

    [ขะมา] ก. กล่าวคําขอโทษ เช่น ไปขมาศพ. น. การยกโทษให้เมื่ออีกฝ่ายหนึ่งยอมรับผิด เช่น ขอขมา, ษมา ก็ใช้. (ป.; ส. กฺษมา).

  • ขม้ำ

    [ขะมํ่า] ก. เอาปากงับกินเร็ว ๆ (ใช้แก่สุนัขเป็นต้น ถ้าใช้แก่คนถือว่าเป็นคําไม่สุภาพ).

  • ขมิ้น ๑

    [ขะมิ่น] น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Curcuma longa L. ในวงศ์ Zingiberaceaeเหง้าสีเหลือง ใช้ปรุงอาหาร ทํายา ทําผงทาตัว และใช้ย้อมผ้า, ขมิ้นชันก็เรียก, อีสานและปักษ์ใต้เรียก ขี้มิ่น.

  • ขมิ้นกับปูน

    (สํา) ว. ชอบวิวาทกันอยู่เสมอเมื่ออยู่ใกล้กัน, ไม่ถูกกัน.

  • ขมิ้นขาว

    น. ชื่อไม้ล้มลุกในสกุล Curcuma ในวงศ์ Zingiberaceaeเหง้าสีขาวอมเหลืองอ่อน ใช้เป็นผัก.

 


พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์

จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒